Bram

Dan ben je advocaat. En je komt uit een geslacht van advocaten. Je doet het leuk, wordt steeds bekender. Vooral omdat je je zaakjes goed voor elkaar hebt.

En wat doe je dan? Dan kruip je naast Albert achter een desk in een showprogramma en twinkel je af en toe met je oogjes om te laten merken dat het toch eigenlijk allemaal maar niets voor jou is. Dan scoor je, na een hele reeks jonge blaadjes, een nieuwslezeres van de NOS die je aan de haak hebt geslagen doordat je weer eens ijdel in een blaadje moest.

Maar altijd behoudt je je uiterlijke klasse en spreek je keurig, iets te geaffecteerd ABN. En tussendoor doe je nog even het proces van de eeuw, waarin je keer op keer de onpartijdigheid van de rechter aan de orde stelt. Uiteindelijk zelfs succesvol. En al doende wordt je bekender, geliefder en ijdeler.

Om vervolgens op een doodgewone dinsdagavond langs Powned te zappen en een bekend gezicht te zien. Je zapt nog eens terug en krabt eens achter je oor...wie was ze ookal weer? Heb je haar nou wel of niet tussen de lakens gehad? Een schrijfstertje, ja dat was het. Huh, wat zegt ze nu? Ben je goed met je tong? Even denk je nog dat ze bedoelt dat je niet op je mondje gevallen bent. Totdat nog een bekend gezicht de beeldbuis vult en je maag zich bijna omkeert. Even vraag je je af of ze "In de hoofdrol" weer uitzenden en ze vergeten zijn om je uit te nodigen. Maar al snel merk je dat niet al je exen aan het woord komen. Nee, alleen die twee rancuneuze die je op een gegeven moment gewoon niet meer gebeld hebt omdat ze toch een beetje tegenvielen. Nou, dat blijkt wel. Jouw klasse hebben ze duidelijk niet als het item wordt afgerond met de conclusie dat je een maar een 'kort gedingetje' in je broek hebt.

Arme Bram. Zoveel wrok. Hopelijk strijk je Eva nooit tegen de haren in. Want als ze over jouw gereedschap net zo vurig spreekt als over haar 'boobies', nou berg je dan maar en geloof in eeuwige liefde.