Lief,
Ik vond het wel eens tijd voor een brief nu ik de dertig nader en jou al even zo lang meemaak. Tijd om de balans van ons samenzijn op te maken. Er waren tijden dat het niet goed met me ging en dat ik echt even geen zin meer in je had. Tijden waarin de paniek me naar de keel vloog en ik niet goed begreep waarom ik jou had. En zulke tijden zullen we samen vast nog wel eens beleven. Maar nu is het goed. Ik ben hartstikke blij met je. Ook met je leuke loopje, al neem je ook wel eens een loopje met me...
En als het er weer eens van komt dat onze dagen meer grauw en donker dan zonnig zijn, dan weet ik dat het maar tijdelijk is. Dan weet ik dat er een dag komt dat je me gewoon weer zult toelachen. Dagen zoals vandaag, waarin ik lachend wakker werd en zingend in de badkamer stond. Dagen waarin het lijkt alsof ik, samen met jou, alles aankan. Dagen waarin ik niet eens meer weet hoe de regen zich ooit vermengde met mijn tranen omdat de hitte van de zon iedere traan nu meteen zou opdrogen.
Ik merk dat ik met name de laatste jaren ontzettend veel van je geleerd heb. Door jou ben ik volwassener, sterker en evenwichtiger geworden. Je hebt me laten zien dat ik het ook wel overleef wanneer me nare dingen overkomen…. Je hebt me geleerd mijn eigen koers te varen en gewoon van je te genieten. En dat lukt me steeds beter. En dat maakt me dankbaar.
Dankbaar ben ik ook voor alle bijzondere gebeurtenissen en lieve mensen die je op mijn pad hebt gebracht. Ik ben een gezegend mens met een geweldige familie, met lieve vrienden en vriendinnen én met de leukste man van de wereld aan mijn zij. Zonder jou was dat er allemaal niet geweest. Door jou kan ik er extra van genieten.
En nu dus dertig jaar hand in hand. Een mooi moment om de nare dingen die we samen hebben meegemaakt definitief achter ons te laten. Tijd om nog meer van je te gaan genieten. Ik heb er alle vertrouwen in dat mijn reis door jou vol verrassingen zal blijven. En ik weet zeker dat ik altijd in staat zal zijn om het goede in je te blijven zien.
Prachtig leven, dankjewel.
Op mijn dertigste verjaardag zal ik op je toasten! Leve het leven!!!
Fem
donderdag 1 juli 2010
maandag 28 juni 2010
Homo
Ik lees de laatste tijd weer veel te veel over homo's. En daar baal ik van. Niet omdat ik zo'n hekel heb aan homo's, integendeel. Eigenlijk laat het me volkomen koud of iemand nou homo, hetero, bi of wat dan ook maar is. Wat kan mij het nou schelen wat iedereen in zijn slaapkamer doet? Als ik er maar niet bij hoef te staan kijken (in geen geval...dus ook dat maakt qua geaardheid geen bal uit).
Er bestaan alleen nog net iets teveel mensen die het wél wat kan schelen wat een voor hen volslagen onbekend persoon in de slaapkamer (op tafel, of op het aanrecht of waar dan ook) uitspookt. Die zien een man hand in hand lopen met een andere man en vinden dat genoeg reden om hen te bespugen, of erger nog, volledig in elkaar te meppen. En ja, dat komt dan in de krant.
Dan heb je het nog over ruige, onbezonnen, vaak achterlijke jongens. Eigenlijk verbaast het je niet dat ze er zulke achterlijke ideeën op na houden. Hun looks verraadden eigenlijk al dat ze het buskruid niet hebben uitgevonden. Of zoals je ook kunt zeggen: ze hebben niet zoveel olie in het lampje. Maar wat te denken van André Rouvoet. Toch niet de minste, waar het hersencapaciteit betreft dan. Maar ook André denkt dat homoseksualiteit een keuze is en niet een aangeboren geaardheid waar de persoon in kwestie niet om gevraagd heeft. André wil dus best een homo op de lijst, maar die homo moet dan wel leven als hetero....of nou ja, als hetero....celibatair. Want een homo zonder vriend, dat mag wel. Dat is dan dus kennelijk geen homo.
Ben ik nou zo slim, of zijn zij nou zo dom?! En met 'zij' bedoel ik dus niet de homo's en lesbo's die ons land en mijn leven vrolijker maken. Heb je ooit een homo of lesbo gehoord die zei dat hij of zij zó gelukkig was dat ze zo zijn geboren? Heb je ooit iemand gesproken die zei dat hij ervoor gekozen had om homo te worden? Ik niet. Want die bestaan namelijk niet. Het hoort bij ze, net zoals ik toevallig als hetero ben geboren. Heel gek, maar er is nog nooit iemand geweest die mij vroeg waarom ik niet op vrouwen val.
Oké, dit stukje gaat er dus ook weer over. Over homo's. En dus valt er nog weer meer over homo's te lezen. En als er maar één iemand zou zijn die hierdoor een iets genuanceerder beeld over homo's krijgt, dan is dat mooi. En als dat niet lukt....tja. Dan kan ik alleen maar bedenken dat je je zo tegen ze afzet omdat je er nog niet helemaal zeker van bent dat je zelf niet bij de club hoort.... Of dat je niet genoeg mans bent om los van de kerk, je eigen ideeën te vormen. God is liefde...en niet alleen voor jou of mij. Voor iedereen. Zelfs voor homo's.
Er bestaan alleen nog net iets teveel mensen die het wél wat kan schelen wat een voor hen volslagen onbekend persoon in de slaapkamer (op tafel, of op het aanrecht of waar dan ook) uitspookt. Die zien een man hand in hand lopen met een andere man en vinden dat genoeg reden om hen te bespugen, of erger nog, volledig in elkaar te meppen. En ja, dat komt dan in de krant.
Dan heb je het nog over ruige, onbezonnen, vaak achterlijke jongens. Eigenlijk verbaast het je niet dat ze er zulke achterlijke ideeën op na houden. Hun looks verraadden eigenlijk al dat ze het buskruid niet hebben uitgevonden. Of zoals je ook kunt zeggen: ze hebben niet zoveel olie in het lampje. Maar wat te denken van André Rouvoet. Toch niet de minste, waar het hersencapaciteit betreft dan. Maar ook André denkt dat homoseksualiteit een keuze is en niet een aangeboren geaardheid waar de persoon in kwestie niet om gevraagd heeft. André wil dus best een homo op de lijst, maar die homo moet dan wel leven als hetero....of nou ja, als hetero....celibatair. Want een homo zonder vriend, dat mag wel. Dat is dan dus kennelijk geen homo.
Ben ik nou zo slim, of zijn zij nou zo dom?! En met 'zij' bedoel ik dus niet de homo's en lesbo's die ons land en mijn leven vrolijker maken. Heb je ooit een homo of lesbo gehoord die zei dat hij of zij zó gelukkig was dat ze zo zijn geboren? Heb je ooit iemand gesproken die zei dat hij ervoor gekozen had om homo te worden? Ik niet. Want die bestaan namelijk niet. Het hoort bij ze, net zoals ik toevallig als hetero ben geboren. Heel gek, maar er is nog nooit iemand geweest die mij vroeg waarom ik niet op vrouwen val.
Oké, dit stukje gaat er dus ook weer over. Over homo's. En dus valt er nog weer meer over homo's te lezen. En als er maar één iemand zou zijn die hierdoor een iets genuanceerder beeld over homo's krijgt, dan is dat mooi. En als dat niet lukt....tja. Dan kan ik alleen maar bedenken dat je je zo tegen ze afzet omdat je er nog niet helemaal zeker van bent dat je zelf niet bij de club hoort.... Of dat je niet genoeg mans bent om los van de kerk, je eigen ideeën te vormen. God is liefde...en niet alleen voor jou of mij. Voor iedereen. Zelfs voor homo's.
Abonneren op:
Posts (Atom)