Zonneschijn

Ik zit weer eens even alleen in het design-huis van X. Opeens overvalt me een gelukzalig gevoel van tevredenheid, rust en stilte. Ik realiseer me opeens dat dit is hoe het moet zijn. Geluk zit hem in de kleine, alledaagse dingen. En ik heb het gevonden. Terwijl ik me de laatste keer dat ik me gewóón gelukkig voelde bijna niet kan herinneren. Ruim een jaar geleden leefde ik zelfs in de overtuiging dat ik dit nooit meer mee zou maken. Ik maakte mezelf toen nog wijs dat ik groot en meeslepend wilde leven, dat pieken en dalen het leven de mooite waard maakten.
Mooi gedacht natuurlijk. Vooral omdat mijn leven er toen ook uitzag als een achtbaan. Ik had geen keus en probeerde mezelf voor de gek te houden met gezwets over passie.
Passie is geweldig. Maar het zit niet in aantrekken en afstoten, het zit niet in ruzie en goedmaken. Passie zit hem in jezelf. Het is de kunst om je kracht uit het alledaagse te kunnen halen. De kunst om te genieten van de gewone dingen des levens. En ik heb dat kunstje dus eindelijk weer onder de knie!
Dat blijkt vandaag wel. Lekker uitgeslapen, in mijn pyjama met een aangeklede X taarten gebakken, ondertussen koffie gedronken met mijn moeder en broer en daarna genoten van een leuke voetbalwedstrijd van Heerenveen met een lief vriendinnetje. En nu zit ik tussen kaarsjes en slingers te wachten tot X terugkomt van de wedstrijd van zijn cluppie en voel ik me dus heerlijk. Blij, kalm en vol verwachting. Om hem, om de liefde en om alle lieve mensen die er morgen zullen zijn. Wat is het leven toch mooi, ook bij mij komt na regen dus gewoon heel veel zonneschijn!!!