Ik bekijk de foto's op haar hyves. Ze poseert in bikini op een steen.
Voor ieder ander lijkt het misschien een beetje ijdel. Of misschien gewaagd, of juist een hele gewone foto. Maar niet voor ons. Niet voor mij.
Niet lang geleden zat ik nog aan haar bed in het ziekenhuis. Zag ik de slangetjes uit haar lichaam komen. Het bloedige vocht in flessen stromen. Zag ik de pijn op haar gezicht. En voelde ik haar opluchting. Eindelijk weer borsten. En als bonus een platte buik.
En nu was ze in haar favoriete land. In haar favoriete bikini. En had ze haar ziekte overwonnen. De kanker eruit. Het levensgeluk erin.
En wat een pronte tietjes! Prontó! Ze is trots. En ik ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten