maandag 27 juli 2009

Het poesje en de kater

Ik moet me weer eens opwinden. Ik kan niet anders. Bij zoveel dommigheid valt mijn mond open en stijgt mijn hartslag. Ik wind me op.
Over de man van één of andere Atomic Kitten. Wie kent ze niet? Je weet wel van die zoete liedjes...eentje begon geloof ik met: Lookin' back on when we first met, I can not escape and I can not forget, beebie you're the one, you still turn me on, you can make me whole again.
Prachtige tekst. Gezongen door prachtige meisjes. En prachtige meisjes krijgen prachtige vriendjes en trouwen daarmee. Zo ook dus een Atomic Kitten. Ze sloeg één of andere eerste klas Kater aan de haak. Als je hem mag geloven, tenminste. Hij vind zichzelf een prijs voor vrouwen en verwacht van zijn meissie dat ze goed voor zichzelf zorgt. Dat zegt ie op internet. Tot zover niet veel aan de hand. Hij mag best een beetje blij met zichzelf zijn en ik vind ook dat je als vrouw goed voor jezelf moet zorgen. Als man trouwens ook.
Maar meneer Kater en ik verschillen kennelijk nogal van mening over wat je onder 'goed voor jezelf zorgen' moet verstaan.
Zijn meissie was namelijk wat aangekomen. Ze had maat 42!!! Shame on you Atomic Pig! En nu was ze niet meer om aan te zien. Een wanstaltig gedrocht dat niet goed voor zichzelf zorgde!!! En tja, dan wordt het dus tijd om de echtscheidingspapieren toe te sturen. Dumpen die hap.
Nou, Meneer Kater is wat mij betreft de loser van de week. Die meid zag er, ook met haar maatje 42, skitterend uit. Echt een hottie. Kan zo nog 10 kilo bij en de mannen blijven hun hoofden voor haar draaien. Maar Meneer Kater vond het niks.
Hopelijk kijkt het Atomic Kitten meisje nooit meer terug naar "when they first met" en kan ze prima "escapen" en "forgetten" dat hij ooit "the one" voor haar leek. Ik weet zeker dat er een andere, echte hunk [mooi van binnen en van buiten] is die haar weer "whole" kan maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten