Rode teennagels en ander damesleed

Hij trekt zijn neus op bij het zien van mijn (o zo poezelige) voetjes . Niet omdat ze stinken, want die van mij ruiken natuurlijk naar roosjes. Nee, omdat ik mijn teennagels rood heb gelakt. Niet porno-rood maar leuke-vrolijke-en-ook-een-beetje-sjieke-meisjes-rood. En nee, die neus gaat niet omhoog omdat hij liever de porno-variant had gezien. Die neus gaat omhoog omdat teennagels met blanke lak gelakt moeten worden in een ideale wereld. Of hooguit een tikje parelmoer. Net verliefd en dus volledig bezig met 'hem inpakken'. En wat doe je dan? In de weer met nagellakremover. En dat is nog niet zo'n pretje met rode nagellak. Op een gegeven moment ziet de voetenpartij er dan dus uit als een soort van net weggepoetst bloedbad. Om over je vingers, die natuurlijk de rode watjes vasthouden, maar niet te spreken. Na flink wat gepoets en geboen kan er dan eindelijk een likje naturel overheen. En daar sta je dan, op de badkamervloer naar je ontzettend kale (maar nog steeds über-poezelige) voetjes te kijken. Een groot gemis. Opeens is de sjeu er een beetje af. Maar ja, alles voor de liefde! Na een paar weken telkens vol teleurstelling met die saaie voeten geconfronteerd te zijn als de schoenen en sokken uitgaan, ontstaat een ware identiteitscrisis. Ik ben ik mét rode teennagels. Dus wat gebeurt er dan? Je denkt: 'hij vindt me nu toch best al leuk genoeg en om een paar rode nageltjes zal ie vast niet weghollen, er is genoeg compensatiemateriaal aanwezig (denk alleen al aan mijn keurige, brave vingernagels)'. En dan duik je dus gewoon weer lekker de badkamer in. Kleuren maar!!! Ik knapte er serieus van op toen de nagels weer op kleur waren. Eindelijk weer vrolijke voeten die mij toelachen onder de douche en overal. Ik ben ik met rode nagels, joechei!!! En dan komt er natuurlijk het moment dat je op je (poezelige) blote voetjes door het huis loopt. En hij ziet ze… Ja hoor, daar gaat ie weer. Die neus…in de kreukels, de lip omhoog en een innerlijk gerommel in de trant van 'Aarghh'. Hij is er niet blij mee. Maar waarom nou niet? Het staat toch hartstikke leuk??? "Enig!" Dat is de enige goede term hiervoor, geen discussie mogelijk volgens mij. En misschien is het zelfs ook wel een beetje sexy (dat vinden mannen toch leuk, of loop ik achter?). Nee, het is niet sexy, het is gewoon hartstikke ordi. En daar sta je dan, met je tijgerprint-sjaaltje en je goede gedrag. Ordi!!! Ik ben toch niet ordi? Of misschien wel een heel klein beetje…? Maar dat is toch juist leuk? Dat degelijke gedoe, daar zit een man toch niet op te wachten…? Kennelijk wel, zo nu en dan. In een verwoede poging ergens steun te vinden vroeg ik zijn vriend naar zijn standpunt in het rode-nagel-debat. 'Hé X, wat vind jij eigenlijk van vrouwen met rode teennagels?' En voor je het weet vindt X vrouwen met rode teennagels ordi. Hij vindt het zelfs geen vrouwen, eigenlijk zijn het wijven… Dus daar sta je dan. Met je rode teennagels. Ben ik nou gek? Mocht je je afvragen wat voor kleur ik nu verstop in mijn laarzen? Rood natuurlijk!!! Want al is het misschien ordi bij alle vrouwen (of wijven)….bij mij is het gewoon hartstikke sjiek, en vrolijk bovendien! Ik pleit voor rode nagels, altijd en overal. Go ladies! (En voor degenen die zich afvragen of er inderdaad genoeg compensatiemateriaal aanwezig was…kennelijk wel, want ik heb hem nog niet weg zien hollen.)