Trukenhoofd

My mind is playing tricks on me! Zal wel een zin uit een liedje of een film zijn...maar op een of andere manier heb ik hem onthouden. Dat is omdat deze zin regelmatig door mijn hoofd speelt. Een hoofd dat geintjes met je uithaalt. Tja, zo'n hoofd heb ik. Een terugkerend fenomeen van mijn trukenhoofd doet zich voor op het lichamelijke vlak. Ik kan namelijk alles, althans...dat denk ik wel eens. En dus sturen mijn hersenen regelmatig bepaalde belangrijke signalen naar mijn ledematen. Maar heel vaak worden die signalen compleet anders vertaald en maak ik een smakker, stoot ik mijn hoofd, arm of been of erger... Op zich zijn dit geintjes die het leven best leuk maken. "Brokkenpiloot" was jarenlang mijn middlename. Maar sinds ik Fem 'voorzichtig' Huppeldepup heet, gaat het buitengewoon goed, moet ik zeggen. De andere kunstjes van mijn hoofd raak ik echter minder makkelijk kwijt. Mijn hoofd heeft namelijk een inwendige roze bril. Dat klinkt zonnig...en dat is het op zich ook. In mijn herinnering is alles prachtig en leuk. Zelfs wanneer het een herinnering is aan een paar dagen geleden is die alles behalve realistisch...het was hoe dan ook altijd leuk en gezellig. En dat brengt je best heel erg ver in het leven. Maar soms maakt het ook dat je langer in bepaalde situaties blijft hangen dan goed voor je is. Als je alleen alle leuke dingen onthoudt en je daardoor sterk blijft voelen, dan is er toch geen reden om je leven te veranderen? Zelfs niet als je met een ander stuk van je hoofd heel erg goed weet dat het zo niet langer kan blijven... Een onverbeterlijke dromer.(Gelukkig droom ik ook overdag ) That's me. Me onbewust vastklampen aan alle mooie momenten en de rest gewoon lekker vergeten. Zelfs als ik mijn best doe kan ik de nare dingen niet goed terughalen...de pijn opnieuw beleven is er al helemaal niet bij. En dan wil het dus gebeuren dat een nare tijd uit je leven ineens best leuk lijkt. En dat minder aardige mensen ineens skattig worden. En dan snap je je eigen geschiedenis dus niet meer. Dan kost afscheid nemen meer tijd...loslaten gaat minder makkelijk. Maar gelukkig heeft mijn hoofd af en toe meer mooie truukjes voor me in petto. Speel een muziekje uit de tijd dat het minder goed ging en ik zit er middenin. Dan is alles weer glashelder...en die ene skat toch gewoon een hork, die topvakantie toch gewoon een rotreis... Daar word je dan even wat minder blij van maar het is zo verhelderend en heerlijk. En ach, even lekker sippen op zijn tijd is ook geen ramp. Mijn grote vriend Marco ( ) zegt dan: even slikken en gewoon weer doorgaan...en dat doe ik! Mijn roze bril houd ik sowieso maar op! Al heb ik hem de laatste tijd nauwelijks nodig!