Huis te koop

Ik loop naar de voordeur en kijk nog een keertje achterom. Scan met mijn ogen de kamer. Probeer me in te leven in de mensen die hier straks binnenkomen. Geen stoorzenders in mijn gezichtsveld? Check, check, dubbel-check. Met een gerust hart sluit ik de deur achter me en stap ik op de fiets om naar mijn werk te gaan.
Maar er knaagt iets van binnen. Heel klein. Het is het gekke idee dat er straks mensen in mijn huis lopen zonder dat ik er bij ben. Het lot van de verkopende partij treft me ineens.
Het begon met een idee: ik zet mijn huis te koop! Maar toen ik dat idee in de praktijk ging brengen kwamen er allemaal kleine hobbeltjes op de weg. Hobbeltjes in de vorm van gebeurtenissen, gesprekken, handelingen, die ik allemaal niet had voorzien toen ik bedacht dat het heerlijk zou zijn om bij X te wonen.
Was het eerst al raar dat de makelaar mijn paleisje op de foto en op internet ging zetten, nu lopen er al vreemden tussen mijn snuisterijtjes. Zouden ze ook in de koelkast loeren? Vinden ze de zolder wel netjes opgeruimd? Wat zouden ze vinden van mijn meubels? Zien ze wel hoe mooi het eigenlijk is? Houden ze wel van tegels op de vloer? De mooie tegels die mijn broer er hoogstpersoonlijk in heeft gelegd...
Mijn huis wordt langzaamaan steeds minder van mij. Zelfs mijn ex mailde er al over... Het wordt een beetje publiek bezit. En misschien is dat maar goed ook. Want er komt natuurlijk een dag dat mijn moeder vertelt dat 'die nieuwen' een akelige laminaatvloer over die prachtige tegels hebben gelegd. Of dat ze de tuin, die pas is aangelegd, helemaal overhoop hebben gehaald. Misschien hangen er over een tijdje wel afschuwelijke siergordijnen voor mijn ramen. Of zijn het van die paradijsvogels die over het prachtige, witte schilderwerk in de weer gaan met knalkleuren. Je weet het maar nooit.
Het knaagt en het schuurt van binnen. Maar gelukkig niet te hard en niet te vaak. Want mijn spulletjes gaan met me mee, mijn lief wacht op me en zo'n tegelvloer.... Ach, die wil mijn broer er misschien wel weer eens inleggen. ;-)