Ik ben bloggen zo leuk gaan vinden dat ik af en toe gewoon nieuwtjes zoek om weer wat over te schrijven. Natuurlijk stikt het van de nieuwtjes waar je wel iets over kunt zeggen. Maar te gezocht moet het ook weer niet worden en ik wil ook niet schrijven om het schrijven.
Maar goed, tijdens mijn laatste speurtochtje naar wat nieuws belandde ik, zoals vaker, op nu.nl.
Lekker overzichtelijke site. Het meest opmerkelijke nieuws vind ik meestal niet eens onder de kop 'opmerkelijk' (al vind ik het best opmerkelijk dat een Belgische leraar examenvragen steelt voor zijn dochter en dat een man voor de tweede keer moeder is geworden, maar dat geheel ter zijde) maar onder de kop 'achterklap'.
'Achterklap'. Een briljant gevonden woord voor de afdeling van de site waar het gaat om showbizz nieuwtjes. Roddel en achterklap. Daar hebben we het over. Heerlijk. Maar datgeen waar vandaag mijn donshaar van overeind ging staan is geen roddel. Het is weer eens een citaat uit een intervieuw van een zogenaamde BN-er aan een glossy. Dit keer maakt Chantal Janzen het bont.
Chantal Janzen is zowiezo niet mijn favoriete BN-er, laat ik daar eerlijk over zijn. Echt veel goed doen, kan ze niet bij mij (zo begrijp ik ook TOTAAL niet waarom zo'n muts als meest sexy moeder wordt verkozen, huh!). Misschien komt het door haar popperige hoofdje in combinatie met het 'achter de ellebogen' gevoel dat ik misselijk wordt zodra ik die oververzorgde pony van haar in beeld zie opduiken? Ik denk het. De enige keer dat ik haar een beetje kon waarderen was bij het Televizier gala, toen ze (mijn andere favoriete BN-er, NOT), Fatima Moreiro de Melo een sneer gaf. Heerlijk, catfight!!!
Enniewee, Chantal Janzen gaf een intervieuw aan het blad Mama. Nooit van gehoord natuurlijk, maar dat zal wel zijn omdat ik zelf nog niets gebaard heb. Chantal heeft namelijk een zoon. James. Geef het een internationale naam, het gaat zich vast op een internationaal podium begeven. Tuurlijk schat.
Terug naar het punt. Chantal zegt dat, als ze morgen dood gaat, ze alles wat ze wilde doen al heeft gedaan.
Laat dat maar even op je inwerken. Chantal, 30 jaar, huppelmoeke eerste klas; heeft alles wat ze wilde doen in het leven al gedaan. Ik heb een tissue gegrepen om zoveel treurigheid weg te poetsen. De stakker. Alles al beleefd wat ze uit het leven wil halen. Op haar dertigste. Niets meer om voor te leven dus? Behalve dan de zorg voor James?
HOE KUN JE NOU OP JE 30STE ALLES AL GEDAAN HEBBEN WAT JE WILT?
Er zijn in mijn ogen drie mogelijkheden.
1) Chantal wil errug weinig in het leven
2) Chantal wil een interessante quote aan een tijdschrift geven
3) Chantal wil iedereen laten weten hoe geweldig haar leven is en dat al ze zovéél heeft bereikt (wat dan?)
En het juiste antwoord is?:
1, 2 én 3
Wat een troelala drie keer in de rondte van je hopsasa zeg!
Ik heb het gevoel dat ik nog moet beginnen met de dingen die ik wil van het leven.
Hier komt alvast een opsomminkje:
- trouwen (ouderwets)
- moeder worden (suf?)
- in een MK met KM
- naar New York, Londen, Barcelona, Rome, Parijs en Florida
- heel goed leren skiën
- nog beter leren tennissen
- een schilderij verkopen voor een dikke smak geld
- misschien ooit een expositie zelfs
- promoveren
- de 11stedentocht fietsen
- oma en oud worden
- een goede vriendin blijven
- mijn gekte behouden
- in het 'nu' leren leven
Ik zeg, dat lukt niet binnen nu en anderhalf jaar. Dus Chantal is me dik voor. So be it. Ik wil altijd wat te dromen houden. Ook dat kan wel in mijn lijstje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten