Gavin

In mijn oren klinkt Gavin DeGraw. Ooit kocht ik zijn eerste cd omdat hij een mooi singeltje had. Samen met de ex luisterde ik vaak naar de cd. We zongen mee en genoten ervan. Het was zo'n cd die nooit saai werd. Mooie stem, goede teksten, lekker muziekje. En er was een liedje dat we deed denken aan de manier waarop we elkaar hadden ontmoet.

Toen ging het over met de ex. En de cd van Gavin lag nog bij hem thuis. Jammer eigenlijk, maar ik wilde niet door het gedoe heen om die cd nog te pakken te krijgen. Dus ik leefde verder zonder Gavin.

Laatst was ik met X in Sneek. We struinden wat rond en stonden in een muziekwinkeltje. Daar lag weer een cd van Gavin. Geen idee wat er op zou staan, maar ik wist zeker dat ik er wel weer van zou genieten. Dus de cd ging mee naar huis. En mee naar mijn werk. Nooit meer naar omgekeken op de een of andere manier. Kennelijk genoeg andere leuke muziekjes om af te spelen.

Maar vandaag was ik wel eens zat van Krezip en ik rommelde wat tussen mijn cd's. Daar lag ie, Gavin. Mijn grote vriend. Vol verwachting zette ik mijn koptelefoon op. Laat maar komen. Zo nu en dan een riedeltje, een klank die me deed denken aan het verleden. En ineens, liedje 11. Neemt me mee naar nu. Sleept me uit het verleden en plant me in het heden. Alsof X tegen me praat (zingen kan ie niet zo goed als Gavin, maar hij heeft andere kwaliteiten).

Let it go.
Settle into me.
Let it go. Let it all go.
Except for me,
I'm the one you've found.
Just hold on. Hold onto me now.
Don't you know you're the one for me.
After all, anyone can see,
Let it go. Let it all go now, let it go.

Loslaten... Ik zal mijn best doen. En als het me is gelukt, laat ik het weer weten. Want bloggen is veel te leuk om te stoppen. Wordt vervolgd dus.

En o ja, X laat ik natuurlijk niet gaan. Veel te leuk!