Tijdmachine

Wanneer was het? Waar was het? Ik heb het niet gemerkt, maar kennelijk heb ik ergens, op enig moment de tijdmachine weer geactiveerd. De tijdmachine waarvan ik dacht dat ik hem achter de dikste deur, met het dikste slot had opgeborgen. De tijdmachine die me al zo vaak had meegenomen uit het nu, terug naar momenten van toen. Terug naar de gevoelens van toen, alsof die gewoon nog bij het nu hoorden.

Ik dacht dat dat ding inmiddels wel onder een dikke laag stof zou liggen en dat ergens wel een relais zou zijn doorgebrand, waardoor hij het nooit meer zou doen. De batterijen leeg ofzo... Maar nee hoor, iets of iemand heeft hem weer tevoorschijn gehaald, opgelapt en ik ben de Sjaak. Iets anders kan ik er niet van maken.

Als ik niet beter zou weten was het hooguit een paar weken geleden dat ik daar, in dat huis, rondliep alsof het ook een beetje mijn thuis was. Als ik niet beter zou weten fietste ik na mijn werk gewoon weer die kant op. Als ik niet beter zou weten hing zijn huissleutel gewoon nog aan mijn bos. Het voelt alsof het verleden mijn binnenste heeft overvallen en gegijzeld houdt. Mijn hart klopt het gespannen ritme van toen. Mijn hoofd voelt weer net zo zwaar van alle zorgen. En mijn ogen…de spiegel bevestigt wat ik al voelde, ze zijn net zo dik en opgezet als toen.

Ik voel weer hoe het was. Hoe mooi, heel soms. En hoe lelijk, te vaak. Goed om me dat te beseffen. Dat wel….maar zo zwaar. Kan iemand mij misschien vertellen hoe die tijdmachine werkt en hoe ik hem uitzet?!