Het zijn de kleine dingen die het doen

We leven in het groot, we maken veel te veel misbaar,
We praten wel, maar luisteren te zelden naar elkaar.
We kijken naar een punt en veel te weinig om ons heen.
We zien geen kleine dingen en dus blijven wij alleen.
Het zijn de kleine dingen die het doen, die het doen.
Het zijn de kleine dingen die het doen.

Het is een liedje. Wel oud. Maar het klopt nog steeds. Dat besefte ik me zo net. Een lieve oud-collega (ja P ik bedoel jou) kwam net bij me langs. En ze had een cadeautje voor mijn verjaardag. "Een kleinigheidje hoor", zei ze en ze toverde een klein pakje uit haar broekzak. Wat ontzettend lief dat ze aan me dacht en dat ze gewoon wist dat ik jarig ben. Zo attent. Daar wordt een mens blij van. En al had ze me een theezakje gegeven of een spin in een potje. Ik vond het leuk, gewoon omdat ze aan me had gedacht en er een papiertje om had gedaan. Maar toen ik zag wat het echt was, maakte mijn hart helemaal een sprongetje! Een houten clowntje in de vorm van een X. Je weet wel, van die letters die je op deuren van kinderkamers wel eens ziet. "Omdat je altijd over vriendlief schrijft als X en je hem zo altijd een beetje bij me heb", zei ze. Zo leuk bedacht. Wat een mooi gebaar.

Het liedje is dus echt waar. Dit was een klein ding, maar het doet zoveel voor me. Hij én de gedachte aan lieve P krijgen een ereplaatsje. In mijn kamer en in mijn hart.